Emotie

Onze definitie: Een emotie is een sterk psychisch gevoel.

Een emotie is een actie van de functie gevoel

In ons dagelijks taalgebruik interpreteren wij emoties en gevoelens als acties van eenzelfde aard, namelijk als al dan niet aangename ervaringen. De gevoelens honger, spijt en de emotie kwaadheid ervaren we bvb als onaangenaam, terwijl we het gevoel voldoening en de emotie verliefdheid als aangenaam ervaren. Daartegenover ervaren we denkacties als neutraal. Bedenken dat 11 groter is dan 7 kunnen we noch aangenaam noch onaangenaam noemen. Als we emoties definiëren als sterke gevoelens dan scheppen we duidelijkheid, immers ‘gevoelens en emoties’ zijn dan acties van éénzelfde functie, het gevoel. Daartegenover staat het denken als neutrale actie van het verstand. Voelen en denken zijn zo gedefinieerd als duidelijk te onderscheiden acties van de functies gevoel en verstand.

Een emotie gaat vooraf aan actiebereidheid

(de term actiebereidheid is ontleend aan Nico Frijda 1986)
De actiebereidheid van een emotie is er geen specifiek kenmerk van. Het is ook een kenmerk van perifere gevoelens en van voldoende sterke centrale gevoelens. Als we meeleven met de nood van een bedelaar, is dit geen emotionele ervaring en toch kunnen we een bereidheid ervaren om hem te helpen, dus een actiebereidheid of motivatie. Daarom verkiezen wij om de actiebereidheid als een mogelijk gevolg van een gevoel/emotie te definiëren. Zo behouden we de duidelijke scheiding tussen acties van het gevoel en acties van het verstand.